مهمترین دلیل این امر دارا بودن سه ارتفاع مختلف برای قسمت گردن ایمپلنت ( 1.8 ، 2.8 و 3.8 میلی متر ) با شکل هندسی همگرا میباشد. با این حال فارغ از سایز ایمپلنت ها همگی در قسمت اتصال به قطعات پروتزی دارای قطر 3.3 میلی متر میباشند.
علاوه بر یکسان بودن قطر قسمت فوقانی ایمپلنت در تمامی قطرهای موجود ایمپلنت ، فضای در دسترس بیشتر که بر عکس ایمپلنت های سنتی در قسمت لثه وجود دارد ، امکان رشد بافت نرم و فرم دهی به آن را فراهم میکند. همچنین با توجه به تکنولوژی خاص گردن ایمپلنت که مثل ایمپلنت های دیگر نه دارای شیار های عمیق و نه بصورت صیقلی (machined ) میباشد، دیگر محدودیت در مورد در خصوص بارگذاری ایمپلنت در سطح استخوان یا لثه وجود ندارد زیرا این سطح خاص گردن ایمپلنت Prama با هر دو سطح بافت نرم وسخت سازگاز است. پس در کل میتوان نتیجه گرفت تمامی محدودیت های قبلی اکنون یک فرصت بینظیر با ایمپلنت Prama برای طرح درمان ایمپلنت فراهم میاورد.